หลังจากเปิดการแสดงสดที่คาร์เนกี้ ฮอลล์ ในชื่อ Belafonte at Carnegie Hall ผ่านไปหนึ่งปี Harry Belafonte ก็หวนกลับไปแสดงคอนเสริต์ที่คาร์เนกี้ ฮอลล์ อีกคำรบหนึ่ง
ในคราวนี้เขาใช้ชื่อรายการว่า Belafonte Returns To Carnegie Hall โดยเปิดการแสดงร่วมกับวงขับร้องประสานเสียงและวงดนตรีแบ็คอัพของเขาเอง แต่รูปแบบในการแสดงเปลี่ยนแปลงไป คอนเสริต์ครั้งที่สองนี้ เขาแบ่งจุดสนใจของรายการให้เครดิตกับพรรคพวกที่ร่วมแสดงด้วยกันแทนที่จะเป็นโชว์ส่วนตัวของเขาเองทั้งหมด
ในอัลบั้มชุดนี้บรรจุเพลงอยู่ทั้งหมด 18 เพลง มีอยู่ 3 เพลงบรรเลงโดยวงประสานเสียงที่ชื่อ The Belafonte Folk Singers ที่เป็นวงแบ็คอัพให้กับ Harry ในการแสดงคอนเสริต์ทั่วๆ ไป และ 4 เพลงที่ขับร้องโดยนักร้องหญิงผิวดำอีกสองคนที่มาร่วมแจมในครั้งนี้ คือ Odette กับ Miriam Mekeba คนละสองเพลง นอกนั้นจำนวนที่เหลืออีก 11 เพลงป็นผลงานของ Harry กับวงประสานเสียงดาวรุ่ง The Chad Mitchel Trio
ฟังอัลบั้มชุดนี้ครั้งแรกแล้วมีความรู้สึกเหมือนกำลังฟังอัลบั้มรวมเพลงโฟล์คมากกว่าอัลบั้มแสดงสดของเบลาฟองเต้เอง อาจจะเป็นเพราะสีสันของศิลปินอื่นที่แสดงร่วมกันออกมากลบลดรัศมีของเขาลงไปพอสมควร ซึ่งนับเป็นความใจกว้างของ Harry โดยแท้ที่เปิดโอกาสให้เพื่อนพ้องออกมาโชว์ฝีมือกันอย่างเต็มที่ และต้องยอมรับว่าศิลปินแต่ละคนแต่ละกลุ่มที่มาร่วมแจมในคอนเสิร์ตครั้งนี้ล้วนมีฝีมือยอดเยี่ยมกันทั้งสิ้น แต่ละเพลงที่บรรจุอยู่ในอัลบั้มชุดนี้ล้วนแล้วแต่เป็นเพลงที่มีสีสันน่าฟังแต่ก็อาจจะฟังยากอยู่สักหน่อยสำหรับบางท่าน แต่ละเพลงมีเอกลักษณ์ที่แตกต่างกันออกไป ค่อนข้างจะหาฟังได้ยากนะครับสำหรับเพลงเหล่านี้
ถ้าเทียบกันแล้วเพลงในอัลบั้มชุดแรกคือ Belafonte At The Carnegie Hall จะฟังง่ายกว่า เป็นพ็อพมากกว่า แต่เพลงในอัลบั้มชุดที่สองนี้ดูจะให้สีสันที่หลากหลายมากกว่า หลายๆ เพลงที่ให้อารมณ์ที่ลุ่มลึกมากกว่า โดยเฉพาะแทรคที่ 8 เพลง I’Been Driving On Bald Mounten-Water Boy เป็นเพลงที่ Odette นักร้องเพลงโฟล์คผิวดำซึ่งเป็นนักร้องรับเชิญในครั้งนี้เป็นผู้ขับร้อง ทั้งจังหวะและลีลาการขับร้องของเธอช่างทะมัดทะแมงและเข้มแข็งได้ความรู้สึกดีจริงๆ
ในแง่ของคุณภาพเสียงแล้วงานบันทึกการแสดงสดของเขาทั้งสองชุดนี้ก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนกว่ากันเลย คงเป็นเพราะฝีมือการบันทึกเสียงของ Bob Simpson นั่นเอง แต่ก็มีความรู้สึกว่างานบันทึกเสียงในอัลบั้มชุดแรกจะพิถีพิถันมากกว่าและได้เสียงออกมาดีกว่าเล็กน้อย แผ่นนี้จะให้เวทีเสียงบริเวณขอบๆ ด้านขวามีอาการแกว่งๆ ไปหน่อยไม่โล่งเต็มตลอดจากซ้ายไปยันขวาเหมือนชุดแรก แต่ก็ไม่ถึงกับรู้สึกว่าไปรบกวนคุณภาพของเพลงจนเสียอรรถรสไป ซีดีแผ่นนี้ยังให้คุณภาพเสียงดีกว่าแผ่นทองที่โมบายทำออกมาขายซะอีก../
